Doorgaan naar hoofdcontent

Blut.


Sommige mensen leven van een uitkering.
Omdat ze ziek zijn.
Of geen werk meer hebben.
Of allebei.
Anderen proberen zo goed mogelijk hun geld te verdienen.
Met hun talent, bijvoorbeeld.
Door voor een baas in loondienst te werken.
Of aan de slag te gaan als  ZZP-er.
Of desnoods als louche handelaar.
Er zijn ook mensen die een groot talent hebben.
En werk.
En veel geld.
Maar die toch helemaal niks hebben.
Whitney Houston is er zo een.
In augustus 2001 tekende de Amerikaanse zangeres het destijds meest lucratieve platencontract uit de muziekgeschiedenis. Houston verlengde haar contract bij Arista/BMG.
En kreeg maar liefst 100 miljoen dollar. Daarvoor moest de voormalige drugsverslaafde zes albums maken.
Haar laatste plaat met de wat vreemde titel  I Look to You verscheen in augustus 2009. En flopte.
Nu is de zangeres aan de bedelstaf geraakt.
Volledig blut.
Volgens bronnen in Hollywood heeft de 48-jarige zangeres haar hele fortuin erdoorheen gejaagd.  En wordt ze momenteel onderhouden door haar platenmaatschappij Arista, die Houston een voorschot heeft gegeven op haar volgende album.
Wanneer dát uitkomt, daarvan heeft zelfs Houston geen idee.
De zangeres leeft van kleine leningen die ze links en rechts doet.
En haar peperdure huis staat voor een krats te koop.
Het lijkt erop dat de zangeres in haar oude gewoonte is vervallen; drugsgebruik.
En daar is maar een flauwe grap over te maken.
Houston. We have a probleem...

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Cantat, Rady, Trintignant.

    Waar was jij de avond van 26 juli 2003? Ik weet waar ik was. Ik vierde mijn verjaardag op De Parade in Utrecht, met mijn vrienden. En precies negentien dagen daarna zou ik degene ontmoeten die bijna mijn ondergang werd. Die tot tweemaal toe plotseling en razendsnel zijn handen om mijn keel zou zetten in een poging om me dood te knijpen. Op momenten dat ik het niet met hem eens was. En hem dat had laten weten. Ik weet ook waar de Franse actrice   Marie Trintignant was, die avond.  Op 26 juli 2003 was ze voor filmopnamen in de Litouwse stad Vilnius. De man met wie ze een affaire had aangeknoopt was bij haar. Bertrand Cantat was de frontman van de populaire Franse band   Noir Désir.  Getrouwd met de moeder van zijn twee kinderen, Krisztina Rady, was hij maanden daarvoor een affaire begonnen met de eveneens al getrouwde Trintignant. Hun affaire ging gepaard met ups en downs. Er waren ruzies. Er was de voortdurende zuigende aanwezig...
Een reactie posten
Meer lezen

Duw het.

  Elke keer als ik die clip zie, sta ik denkbeeldig onmiddellijk in die geweldige discotheek onder het Stadhuis in Utrecht. Het is het begin van de jaren negentig. En Salt-N-Pepa hebben het nummer ‘Tramp’ uitgebracht, enkele jaren ervoor. De hiphopgroep, die uit drie meiden bestaat, krijgt echter wereldwijd succes met de B-kant van 'Tramp’. Deze hit ‘Push it’ is een van de eerste hiphopbeats die ik in Fellini hoorde. In die nachtclub waren veel eerste keren voor mij. Niet alleen werd er op donderdagavonden geweldige salsa- en latinmuziek gedraaid. Ook hoorde ik er de definitieve overgang van disco, soul en funk naar hip hop. En later naar electrobeats als trance en hard-bop, vervolgens ten slotte naar house.  Deze jaren, zo  bleek later, waren een snijpunt in de tijd waarin mode en muziek definitief veranderden. Drie avonden per week was ik in Fellini te vinden. Soms met een grote groep vrienden, soms met vriendinnen, bij gelegenheid alleen. Net als nu was ik ...
Een reactie posten
Meer lezen

Dodenherdenking

    Onder een wolkenhemel waar de avondzon doorheen piepte terwijl het soms zachtjes motregende, was daar de Dodenherdenking. In het Walkart-park speelde het Koninklijk Zeister Harmonie Muziekgezelschap prachtige koralen. De burgemeester sprak een menigte mensen toe. Er waren jongeren die samen stonden. Gezinnen of moeders met grote en kleine kinderen. Ouderen, sommigen zeer slecht ter been die onder de grote kastanjes stilstonden. Boven alle hoofden was het enige geluid dat hoorbaar was in de diepe stilte, het gekwetter van de levendige groep knalgroene papegaaien. Die tussen de ruisende kruinen van de bomen hoog in de lucht dansten. Na de diepe, lange stilte werden kransen gelegd bij het Monument Voor De Gevallen.   Waarna de tocht ging naar het Joods Monument met daarop de 153 namen van Joodse Zeistenaren die omkwamen als gevolg van de Holocaust. De kranslegging eindigde bij het Indië Monument, daar geplaatst...
Een reactie posten
Meer lezen