Welcome to the Luniverse

Ze hadden het zelf bedacht. Meisje M. en haar vriendin P. Eerst zouden ze tekeningen maken. Voor 'de opa aan de overkant'. Die altijd met zijn zwarte hondje door de straat wandelt. En zo vriendelijk is. Vervolgens de straat uit, langs de deuren om 'de mensen' te vragen hun kunstwerken te kopen. 'Voor geld!!!' riep P. Ik probeerde feestvreugde wat te temperen door de dames voor te bereiden op mogelijke teleurstellingen. Ik suggereerde dat mensen de tekening mochten hebben of , als ze wilden, konden betalen met iets anders. 'Ja snóep!!'' schreeuwde Meisje M. extatisch. We gingen op pad. Buiten kwamen we -als was het afgesproken- onmiddellijk de overbuurman tegen. Om wie het allemaal begonnen was. Hij kreeg tot zijn vreugde op straat  vier tekeningen overhandigd waarop hijzelf te zien was met zijn hond. Boven één ervan stond geschreven; 'Voor u wand u ben lif maar ook aut'. Het gaf niet; de overbuurman was verguld met alle plotselinge aan

Vandaag zag ik een tekening. Op het oog een eenvoudige tekening. Als je niet weet waar je naar kijkt, zie je het niet echt. De tekening heet Piëta. En is gemaakt door een overlevende van een nazi-werkkamp Mikhaelowka waarin de Duitsers in 1941 in de Oekraïne joden zich letterlijk kapot lieten werken. Een van die Joodse gevangenen in Mikhaelowka is Selma Meerbaum-Eisinger , een jonge dichteres. Haar 57 gedichten zijn bewaard gebleven omdat ze uit het werkkamp gesmokkeld zijn nadat zij daar overleed aan tyfus in december 1942. Selma was niet de enige kunstenaar die in dit verschrikkelijke oord schoonheid wist te zien, voelen en horen. Ook de Roemeense schrijver en kunstenaar Arnold Daghani zat in Mikhaelowka. Hij wist in 1943 te ontsnappen en nam daarbij het dagboek mee dat hij bij had gehouden in het werkkamp. In zijn kronieken staat die tekening. Hij heet Piëta, en ook: De Dood van Selma Meerbaum-Eisinger. Het laat in een aantal potloodstreken de verschrikking zien van