Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

Posts uit mei, 2013 tonen

Kindermoord.

  Nu heel Nederland al tien dagen op zoek is naar de nog vermiste zonen van Jeroen Denis, die vroeg in de ochtend van 7 mei hangend aan een klimrek op een Doornse speelplek is gevonden, wordt een andere zelfmoord weer actueel.  Zoals Denis   zijn   zonen van negen en zeven jaar zeer waarschijnlijk ombracht voor hij zichzelf van het leven beroofde, zo is kindermoord van alle tijden.  En komt ze in de beste kringen voor.  Paul Ehrenfest (Wenen, 18 januari 1880 – Amsterdam, 25 september 1933) was een in Oostenrijk geboren Nederlands natuurkundige.  Een van zijn beste vrienden was Albert Einstein.  Ehrenfest’s wetenschappelijk oeuvre bestaat vooral uit bijdragen aan de statistische mechanica en de kwantummechanica.  Na zijn promotie in Wenen huwde hij op 24 december 1904 met de in Oekraïne geboren   wiskundige Tatjana Afanasjeva.  Zeven jaar later kwam Ehrenfest als opvolger van Hendrik Lorentz te werken aan de Rijksuniversiteit Leiden.  Ondanks zijn succes als fy

Namelijk.

  Nomen est omen , zo wil het Latijnse spreekwoord. Je naam is je lot. Dat vertelt inderdaad het verhaal van Brenda Heist. Elf jaar geleden, in 2002, verdween ze spoorloos. Haar man en kinderen gaven haar op als vermist en bleven niet aflatend al die jaren hopen op haar terugkeer. Zelfs toen hun echtgenote en moeder officieel dood werd verklaard, hielden man en kinderen de hoop levend. Hun gebeden zijn verhoord. Op 26 april, nu precies 10 dagen geleden, meldde Heist zich in Florida bij de autoriteiten. Heist wist te vertellen dat ze elf jaar geleden, terwijl zij en haar man Lee een ‘vriendschappelijke echtscheiding’ voorbereidden, in een emotioneel moment brak.  Ze werd afgewezen voor het ontvangen van hulp bij het zoeken naar een huis en zat, zo stelde ze in haar verklaring, destijds wanhopig huilend op een bankje in een park.  Daar ontmoette ze drie zwervers met wie ze spontaan op een maandenlange lift-trip vertrok. Haar zoon was toen twaalf, haar do

Nauw.

  --> Dertien dagen geleden stierf Leonard Engleitner. Honderdzeven jaar oud werd de Oostenrijker. Engleitner was de oudste nog levende survivor van de nazi-concentratiekampen. Hij zat tussen 1939 en 1943 achtereenvolgens gevangen in Buchenwald, Niederhagen en Ravensbrück. Het mag een Godswonder heten dat toen 33-jarige Engleitner niet één, maar drie van die gruwelijke oorden overleefde. Wat nog miraculeuzer genoemd mag worden, is de wilskracht van deze man. Hij weigerde zijn Jehovah-geloof op te geven in ruil voor zijn vrijheid. Uiteindelijk werd hij in 1943 uit Ravensbrück vrijgelaten, op   voorwaarde dat hij de rest van zijn leven als werkslaaf op het land zou werken. Op dat moment woog Engleitner nog slechts 28 kilo. Hij koos voor ‘vrijlating’. Drie jaar werkte deze bijna-dode op een boerderij vlabij zijn huis in Bad Ischl in Oostenrijk.  Toen hij werd opgeroepen voor Duitse militaire dienst vluchtte Engleitner de bergen in.  Daar werd hij