‘Kinderen die vragen, worden overgeslagen’ luidde het adagium toen ik jong was. Wanneer ik bonbons voorbij zag komen en van geluk vergat dat er anderen waren die eerst mochten kiezen, hoorde ik deze zin. Uitgesproken met de bedoeling schaamte te brengen. Met succes. Kleiner dan op zulke momenten voelde ik me niet. Het is een van de meest fnuikende zinnen die je als mens kunt horen. En bovendien klopt hij niet. Want vragen staat vrij. Kinderen die vragen ontdekken, hebben hun nieuwsgierigheid aan staan, willen zich de wereld eigen maken, vragen om hulp en leren hoe ze kunnen krijgen wat ze graag hebben willen. Iets vragen om iets te krijgen, kan ook zonder anderen erbij. Door in je hoofd een intentie te zetten. Het is een voornemen dat je in je hoofd creëert. Een vraag over een ervaring waarvan je graag wil dat die gebeurd. Een intentie is gericht op actie en op beleving. En is gekoppeld aan de dingen die écht belangrijk voor je zijn. Je stemt je be
...and thank you for site-seeing!