Welcome to the Luniverse

  Gisteravond maakte ik met G. een ommetje. Bij het mooiste plantsoen in U., vlakbij de Sterrenwacht, zag ik een man staan. Hij droeg een wat ouderwets aandoende lange jas. Naast hem zat een hondje. Het gekke was ; man en hond stonden doodstil en staarden naar een boom. Een kale aprilboom. Nog haast zonder knoppen. Het was koud, noch warm. En die man keek en keek. En het hondje zat, en zat. Man en hond zijn een beeld. Het is ‘De Spoetnikkijker’. Gemaakt in 1957 door beeldhouwer Ludwig Oswald Wenckebach. In klare lijnen, volledig gestileerd, heeft Wenckebach een beeld gemaakt. Dat letterlijk en figuurlijk een tijdsbeeld is. De Spoetnik was de eerste kunstmatige satelliet die in de ruimte werd gebracht, op 4 oktober 1957. De Koude Oorlog was op dat moment op zijn hoogtepunt en de lancering van de Spoetnik verraste het Westen en leidde in de Verenigde Staten tot de ruimtewedloop en een beweging die pleitte voor hervormingen in het wetenschappelijk

  --> Gister kwam bijna alles samen. De plek waar de geschiedenis van Meisje M. ooit begon, was op twintig meter na de plek waar zij en ik op de tweede lentemiddag van dit jaar samen buiten zaten. We zaten aan de voet van een standbeeld dat symbool staat voor de vrijheid. Meisje M. at een banaan, liep achter wat duiven aan speelde verstoppertje achter mij. Ik stond een man via mijn telefoon te woord, die me wellicht kan helpen aan nog meer vrijheid. Over een poosje. Daarna keek ik naar mijn dochter, de toeristen die van de zon genoten, de duiven die van Meisje M. stukjes koek en banaan kregen. Ik zag hoe Meisje M. een paar maal doodstil geïnteresseerd naar boven keek, waar een immens beeld oprees vanaf haar voeten. Het symboliseert de gevallenen van de Tweede Wereldoorlog en roept omstanders op  vrijheid te gedenken die met mensenlevens betaald werd. Ik zag haar kijken. Ik dacht: ‘Eens sta ik hier. En leg ik je uit waarom op 4 mei om 20 uur veel mensen i