Midden in de avondspits van ons huishouden, werd er aangebeld. Voor de deur stond een hele oude dame. In een veel te grote regenjas. ‘ Ik ben verdwaald’ sprak ze vertwijfeld. In haar ogen zag ik de blik die mijn moeder had, op het laatst. Ik nodigde haar binnen. Ze nam plaats op de bank. Meisje M. piepte verlegen maar nieuwsgierig met haar hoofd om de hoek. ‘Ik heb honger’ zei mijn gast. Ik maakte een boterham met kaas en een kop thee. De boterham sneed ik in kleine stukjes. Zoals ik ze dat op het laatst bij mijn moeder had zien doen. Ik doorzocht met enige gêne de handtas van mijn plotselinge visite. Vond geen adres noch telefoonnummer. Wel een sleutelbos. En een rijbewijs. Ik belde de politie en verzocht men haar adres aan mij te geven zodat ik haar naar huis kon brengen. Ze woonde letterlijk om de hoek, zo bleek. Toen de tante van Meisje M. gedurende het voortdurende spitsuur bij mij thuis de honneurs kon waarnemen, nam ik mevrouw G. bij de ben
...and thank you for site-seeing!