Het ding dat hij op de toonbank bij de kassa legde, had een lange houten steel. Die hier en daar verdikt was, om de hand grip te geven, zo leek het. Aan het uiteinde ervan zat een metalen spatel, in de vorm van een klein eucalyptusblad. Stomp, zo’n vier centimeter lang. ‘Een etsnaald!’ zei de kringloopmedewerkster die de kassa bediende. ‘Nee’, zei de man wiens grijze haar onder een petje uit piekte, ‘het is een briefopener’. Vriendelijk keek hij naar de caissière. Deze was verstard na het nieuws dat het hier geen etsnaald betrof. ‘Ik dacht dat het een etsnaald was’, antwoordde ze beslist. ‘Etsnaalden zijn hol’, antwoordde de pet. ‘Nou ik dacht écht dat het een etsnaald was’ ging de medewerkster verder, het mogelijk met corona besmette mandje schoonmakend met een overdaad aan alcohol-dragende vloeistof. Hij probeerde het nogmaals en zei op geruststellende toon dat het een briefopener was. Ze gaf niet op. ‘Etsnaalden zien er ook zo uit’, jokte ze. ‘
...and thank you for site-seeing!