Meisje M. en haar vriendin P.
Eerst zouden ze tekeningen maken.
Voor 'de opa aan de overkant'. Die altijd met zijn zwarte hondje door de straat wandelt. En zo vriendelijk is.
Vervolgens de straat uit, langs de deuren om 'de mensen' te vragen hun kunstwerken te kopen.
'Voor geld!!!' riep P.
Ik probeerde feestvreugde wat te temperen door de dames voor te bereiden op mogelijke teleurstellingen.
Ik suggereerde dat mensen de tekening mochten hebben of , als ze wilden, konden betalen met iets anders.
'Ja snóep!!'' schreeuwde Meisje M. extatisch.
We gingen op pad.
Buiten kwamen we -als was het afgesproken- onmiddellijk de overbuurman tegen.
Om wie het allemaal begonnen was.
Hij kreeg tot zijn vreugde op straat vier tekeningen overhandigd waarop hijzelf te zien was met zijn hond.
Boven één ervan stond geschreven; 'Voor u wand u ben lif maar ook aut'.
Het gaf niet; de overbuurman was verguld met alle plotselinge aandacht.
De dames kregen een hand.
Op naar de makelaar.
De telefoniste hoorde uit twee meisjesmonden van de deal, wees op de schaal met pepermunt en sprak; 'Neem maar een pepermuntje hoor, dan mag je de tekening aan iemand anders geven'.
Naar de snackbar ging het, uitgebaat door een Chinees echtpaar.
De taalbarriere bleek enorm.
Maar toen de man uiteindelijk begreep wat de bedoeling was, gaf hij zijn vrouw instructies.
Zij pakte twee papieren zakjes en deponeerde in elk ervan 5 dikke dropsleutels en zure matten.
De meisjes konden het haast niet geloven.
Ook hier bleef geen tekening achter; de Chinese man zette met pen een ferme krul op elke tekening en zwaaide ons uit.
Extatisch van geluk staken de meisjes de weg over.
Bij de kleine huisjes aan de overkant van het water was het prijsschieten.
Overal waar aangebeld werd of de voordeuren al open stonden vanwege het zachte herfstweer, kwamen dames en heren naar buiten.
Iedereen kocht een tekening.
En er werd flink betaald; in de snackbar-zakjes kwamen toffees, voor ieder een hele rol topdrop en als klap op de vuurpijl een dertig centimeter lange dropstaaf.Voor elk één.
De zegetocht werd beëindigd in de speeltuin waar een klein beetje van de gage gedeeld werd met twee vriendinnetjes.
Op de terugweg raapten we nog kastanjes die we later in de oven zouden poffen, kwamen we de bovenbuurman met zijn vrolijke honden tegen en stopten de meiden alle overgebleven tekeningen in diverse brievenbussen.
'Voor gratis'.
Ja.
Het was een mooie dag.
Reacties
Een reactie posten