Was bij R. in haar
huis op een van de mooiste locaties van Nederland.
Op een steenworp
afstand van het kasteel.
Een van haar twee
poezen lag in de tuin op de schommelbank.
Meisje M. sprak haar
van een afstand vriendelijk maar onverstaanbaar toe.
R. hoopt dat ze een
nestje krijgt.
Ik hoop dat dat
nestje kwa timing zo uitkomt, dat ik van die mini-poes een mini-kitten kan
hebben.
Voorts deed R. mij
een aantal inzichten aan de hand.
Zomaar, al pratend en
helemaal niet expres.
Dit is de
belangrijkste; dat je soms geen motivatie meer hebt om een probleem te
tackelen.
En dat dat het juiste
moment is om Even Helemaal Niks Meer Te Doen.
Ik dacht aan de
problemen in mij.
En die om mij heen.
Ik dacht aan gister,
toen ik op de fiets reed en hardop zei dat ik iemand losliet.
Daarna zei ik het in
mijn hoofd.
Iets leek mij te
verlaten.
Iets heel zwaars.
Motivatie, is het
sleutelwoord.
Dank, R.
Reacties
Een reactie posten