Meisje M. en haar
mama gaan bootjes kijken.
Dat doen ze altijd
bij het Ledig Erf in U.
Naast café De P. kun
je een hele schuine hellingbaan aflopen en bevind je je plotseling op de werf,
aan het groezelige water van de Oudegracht.
Waar het fijn zwaaien
is naar kanoërs, waterfietsers, rondvaarttoeristen en eenden met hun kuikens.
Maar vooraleer meisje
M. en haar moeder die baan op of af zijn, volgt altijd dit.
Meisje M. gaat voor
haar moeder staan.
Vouwt de armen voor
de kleine borstkas en stelt:
' Ikkah eerst. Jij strakst'.
Haar moeder zegt dan
altijd:
'Ja. dat spreken we af. Jij eerst. Dan mama'.
En daar gaat ze,
gespannen achterom kijkend.
En altijd is haar
moeder dan een paar stappen ver.
'Nee-hee!' roept
meisje M. dan lachend.
'Ikkah eerst, en jai
stra-hakst!!'
'Ja', zei haar moeder
vandaag, 'Jij bent het eerst, en ik ben het strakst!'.
Reacties
Een reactie posten