Oud-president van
Egypte, Hosni Mubarak, is vandaag veroordeeld tot een levenslange
gevangenisstraf.
Daarmee heeft de zeer
bejaarde dictator relatief geluk gehad.
Tegen hem was namelijk de doodstraf
geëist.
Mubarak wordt
overgebracht naar de Torah-gevangenis, in het zuiden van Caïro.
Daar zal hij de
levenslange gevangenisstraf uitzitten.
Da’s een hele stap
terug.
De afgelopen maanden
werd de oud-president van Egypte namelijk gevangen gehouden in de presidentiële
suite van een ziekenhuis aan de rand van Caïro.
Volgens zijn behandeld artsen
is Mubarak zwak en heeft hij gewicht verloren omdat hij weigerde te eten.
Bovendien zou de oud-leider lijden aan een zware depressie.
En dat vind ik nou zo
gek.
Mubarak leidde Egypte
maar liefst dertig jaar lang: van 1981 tot 2011. De voormalige
luchtmachtofficier moest vorig jaar vertrekken wegens massale stakingen en
protesten tegen zijn bewind.
Daarna is hij
aangeklaagd voor corruptie en betrokkenheid bij het –gedurende de protesten op
onder andere het Tahrirplein in 2011- laten doodschieten van circa 850
betogers.
Kijk.
Altijd ga je rechtop, nooit
een dag ziek, met ijzeren hand tot en met je 83e vrolijk voort.
En als je dan van je
troon wordt gestoten door je eigen mensen, ben je ineens voortdurend ziek, zwak
en misselijk.
Depressief, zelfs.
Het proces tegen de
oud-president –ook wel de laatste farao genoemd- verliep moeizaam.
Hij meldde
zich vaak ziek.
Volgens sommigen lag hij na zijn aftreden zelfs enige tijd in
coma. Bij een verhoor werd hij op een brancard naar binnen gereden, terwijl hij
kennelijk lag te slapen.
Ik bedoel maar.
Als het je zo lang
als Mubarak gelukt is middels corruptie je macht te doen gelden, je mensen te
onderdrukken en je tegenstanders te vermoorden, kortom, het alfamannetje uit te
hangen...is het dan teveel gevraagd om in je finest hour rechtop te gaan staan
om je vonnis als een echte man aan te horen?
Reacties
Een reactie posten