God is ver te zoeken deze dagen.
En toch geloof ik dat er betere dagen zullen zijn.
Heb je, om ergens in te geloven, een God nodig?
Of een grenzeloos, ja, hopeloos optimisme dat alles ooit wel goed komen zal?
Ben ik de domheid zelve als ik elke dag neem zoals die komt en het grote geheel laat voor wat het is?
Moet ik het overzicht bewaren en de details uit het oog verliezen?
Moet ik geloven in de goedheid van een ander en domheid laten voor wat de is?
Moet ik de domheid voor goedheid nemen en mezelf voorspiegelen dat een God, als die er al zou zijn, grotere plannen heeft dan dit?
Is God ver te zoeken deze dagen?
Of is hij heel dichtbij en is het dit, juist dit alles, wat God mij te vertellen heeft?
Bestaat God?
Of bestaat er alleen maar een Godverredomme?
Reacties
Een reactie posten