-->
Bij het stoplicht
sprak ze de automobilisten aan.
Een jonge vrouw in
een witte trui en een te grote spijkerbroek.
In een opwelling
opende ik mijn portier en liet haar instappen.
Een aan lager wal
geraakt meisje,van waarschijnlijk lichte zeden.
Ze vroeg een lift.
Het was maar een heel
klein eindje om.
Ik deed het graag voor haar.
Ze vroeg om geld.
Dat had ik niet bij
me.
Toen viel haar
getrainde oog op het bakje bij de stuurkolom waar 'men' het kleingeld pleegt te
bewaren.
Ze mocht de 50
cent-munt van me hebben.
En mijn pakje kauwgom
gaf ik haar ook.
Brandy heette ze.
Ze was frisgewassen.
Ze rook naar Lidl-parfum.
De paar keer dat we
elkaar aankeken, zag ik dat ze extreem wijde pupillen had.
En dat haar kaken
strak stonden.
Brandy was een prachtige
jonge vrouw.
Met tanden die zwaar
drugsgebruik verrieden.
Ze ging
waarschijnlijk naar haar 'werk'.
In de avond.
Als u begrijpt.
Wat ik bedoel.
'Pas op jezelf' zei
ik.
'Dat doe ik ook' zei
ze, vlak, en voor zich uitkijkend.
'Is er iemand anders
dan jijzelf die op jou past?' vroeg ik.
Ze schudde haar
hoofd, haar zwarte lange haar viel in haar ogen en haar opvallend mooi opgemaakte
gezicht.
'Ik zorg voor
mijzelf' zei ze gedecideerd.
Haar handen wrong ze
gedurende de rit onophoudelijk in elkaar.
Voor het rode
stoplicht stapte ze uit.
Ze rende het
kruispunt over.
En rende het hele eind
naar de straatweg.
Toen ik haar ook via de achteruitkijk-spiegel niet meer zien kon, concentreerde ik me weer op de avondspits.
God bewaar meisje M.
voor een leven als dat van Brandy...
Reacties
Een reactie posten