Meisje M. kwam thuis van school.
Op mijn vraag wat ze bij geschiedenis hadden geleerd, startte ze een uiteenzetting die zo begon:
‘We hebben geleerd over die man, hij heette iets van Jezus ……en met zijn achternaam iets van Kris, …of Kriftel of zo. En ervoor en erna hem is van alles gebeurd’.
Nooit in mijn leven kreeg ik de wereldgeschiedenis en die van de Bijbel zo kort en bondig uitgelegd.
Ik vulde aan met een korte uiteenzetting wie Jezus Christus was en dat er zelfs een heel dik boek over hem was geschreven.
Meteen daarna volgde de million dollar vraag van Meisje M.: ‘Maar hoe is dan de aarde ontstaan en de wereld?’
Dominee Gremdaat had het niet beter uit kunnen leggen dan ik.
In een notendop legde ik de oerknal uit en de discussie die al eeuwen loopt tussen de mensen die geloven dat God de aarde heeft gemaakt, en zij die geloven in de evolutietheorie.
Ik was best trots op mijzelf.
Maar aan de overkant van de tafel leek alles het ene oor in en het andere oor uit te gaan.
Zoals alles, deze Sinterklaastijd.
Die avond zakte ze na het eten plotseling op een knie voor T.
En vroeg hem voor de tweede maal dit jaar ten huwelijk.
Daarbij doorliep ze zelf de hele roomse huwelijkstraditie.
‘Neemt gij tot uw Wettigenoot … in voor en tegenstoep?’klonk het tweemaal.
T. vulde nog aan dat in de kerk dan altijd iemand mocht opstaan om bezwaar te maken tegen het huwelijk.
Vergeefs. Ik hield mijn mond.
De ringen waren identiek aan degene die ze in de lente had gepresenteerd bij haar eerste huwelijk met T. Twee Delftsblauwe klompjes van porcelein.
Die met moeite op ieders pink bleven steken.
Na deze ceremonie -waar geen Jezus Kriftel noch een oerknal aan te pas kwam- zette ze zich tevreden neuriënd aan het tekenen.
Geschiedenis maken kun je immers gewoon zelf.
Reacties
Een reactie posten