Aan alles komt een eind.
Zo bewijst de geschiedenis van Chinees restaurant Azie in Zeist.
In de volksmond ‘het spookhuis’ genoemd. En daarvan is geen woord gelogen.
Op Hemelvaartsdag vandaag waaide een vochtige maar warme wind rond de verwaarloosde gevel van dit pand, dat sinds 2016 leeg staat.
Duiven vlogen in en uit door de openstaande ramen in de gevel onder het dak.
En boven wat eens de ingang was van een bloeiend restaurant, hadden de luchtratten nu een ingang gemaakt.
Onder de in pagode-stijl weergegeven overkapping waren de vogels zo vaak in en uit gevlogen, dat en deel ervan naar beneden hing. 'Azie' was allang geen Chinees restaurant meer. Maar een enorme volière voor tientallen vogels.
Als je door de ramen tuurde zag je de blauw-wit gestipte vloerbedekking, de lambrisering en achterin de bar met de diamant-vormige spiegel.
Een rode Chinese lantaarn hing bloedeloos aan het plafond.
Op glazen panelen die voorheen de tafels van elkaar scheidden, zwommen nog steeds de ingefreesde koi-karpers. Ze gingen nergens heen.
Terug stappend keek je in de rij grijnzende, jade-kleurige
fu-dogs die vanaf de pagode-gevel het fort bewaakten.
En als je naar beneden keek, lag aan je voeten het bewijs van al het verval en verderf dat zo imposant tussen twee nagelnieuwe appartementencomplexen al deze jaren wrokkig persisteerde.
Want daar, voor de ingang van het spookhuis, lag het lang vergane karkas van een jong duifje wiens eerste vlucht geëindigd was in een te pletter slaan op de laag duivenstront op de stoep.
Het kleine skelet lichtte gelig op tussen de vergane resten van zijn ingewanden.
Omwonenden klagen over de stank en de overlast van ongedierte.
Vastgoedontwikkelaars hebben na de kerstdagen vorig jaar een omgevingsvergunning aangevraagd bij de gemeente. Op de plek van het restaurant aan de statige laan willen zij huurwoningen bouwen.
En hoewel ik niet zou willen wonen naast een door duiven gekraakt vervallen krot, is het elke keer opnieuw een fascinerend beeld.
Dat eens zo exotisch uitgedoste pand, als was het een tempel, op een van de beste locaties van het dorp.
Nu een toonbeeld van wat de tijd doet met mensen, gebouwen, dieren die uit het nest vallen en doodslaan, nog voor hun eerste vlucht een feit is.
Alles gaat voorbij.
Zelfs dit spookhuis is binnenkort waarschijnlijk een herinnering. En op de plek waar het stond, zal een appartementencomplex verrijzen.
Smalle woninkjes, met uitzicht op een blinde muur.
Donker vanwege de steeg ernaast.
En van het kleine vogeltje dat al zo lang ligt dood te zijn, heeft niemand dan nog weet.
Reacties
Een reactie posten